دروازه هند یا ایندیا گیت (India Gate) بنای یادبود ملی جنگ در قلب دهلی نو پایتخت کشور هندوستان واقع شده است. 

در گذشته شهرها محصور به حصار یا دیوار بوده‌اند و تردد به داخل یا خارج از شهرها از طریق دروازه‌های موجود در دیوار دور شهر صورت می‌گرفته است. تعداد دروازه‌های یک شهر بستگی به اندازه شهر و میزان رفت‌وآمد داشته است. دروازه به طور سنتی ساخته می‌شد تا دسترسی به شهر و خروج از آن توسط مردم، وسایل نقلیه، کالاها و حیوانات با کنترل صورت گیرد. جمعیت آن قدر کم بود که برای ورود به شهرها دروازه می ساختند تا عبور و مرور را کنترل کرده و امنیت شهر را حفظ کنند. این دروازه ها که حکم ورودی شهر را داشتند امروزه دیوارها و دروازه‌های شهری قدیمی به منظور حفظ آثار تاریخی نگه داری می‌شوند دروازه ها  دیگر کاربری گذشته را ندارند و اغلب یا تخریب شده اند یا به جاذبه ای گردشگری برای شهر بدل گشته اند و راوی سرنوشت تلخ و شیرین شهر و ساکنان آن هستند. 

در دهلی نوی هند دروازه ی باشکوهی وجود دارد که ازمهم ترین جاذبه های تاریخی و توریستی هند است، اغلب گردشگران تصور می کنند که این دروازه در قدیم ورودی شهر بوده زیرا با نام دروازه ی هند شناخته می شود اما داستان این دروازه عظیم کمی متفاوت است. 

دروازه هند از بزرگترین سازه ی یادبود جنگ در کل کشور هند است و از نظر معنوی و گردشگری برای هندی ها اهمیت بالایی دارد. با بازدید از این مکان می توانید به صورت هم زمان با تاریخ، فرهنگ و طبیعت هند آشنا شوید.

همچنین در اطراف این سازه دیدنی های تاریخی و طبیعی متعددی وجود دارد که می توانید در کنار بازدید از دروازه هند از آن ها نیز دیدن کنید.  با قدس گشت همراه شوید تا به دروازه هند سفر کنیم. برای اطلاع از قیمت تورهای هند قدس گشت بر روی لینک زیر کلیک نمایید. 

قیمت تورهای هند قدس گشت 

معرفی دروازه هند | India Gate  

در کشور پهناور هند مکان های گردشگری و تفریحی بسیاری وجود دارد اما در هر شهر جاذبه هایی هست که حتما باید آن ها را در برنامه های سفر خود  بگنجاند چرا که سفر بدون دیدن آن ها کامل نمی شود، بازدید از دروازه ی هند هم برای مسافران این کشور ضروری است. هند تاریخی غنی و پر از فراز و نشیب داشته است، در گذشته به عنوان یکی از ثروتمندترین سرزمین های جهان شناخته می شد به همین خاطر همواره مورد تاراج و دست درازی کشورهای پر قدرت قرار می گرفت، متاسفانه وجود جنگ های متعدد باعث شده که بسیاری از آثار مهم این سرزمین تاریخی از بین برود و خسارات مالی و جانی جبران ناپذیری به آن وارد شود.

سربازان و پادشاهان زیادی جانشان را برای حفاظت از هند از دست داده اند که غم مرگ آن ها هنوز هم بر قلب مردمان این دیار سنگینی می کند. آن ها تصمیم گرفتند برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره ی سربازان از دست رفته در جنگ ها یادواره ای بسازند تا با این کار کمی قدردان فداکاری های این افراد باشند. یکی از این یادوارها دروازه ی هند است. در ابتدا قرار بود دوازه هند تنها یادآور سربازان از دست رفته در جنگ جهانی اول باشد اما امروزه نمادی از فداکاری های همه ی سربازان و نظامیان هندی در طول تاریخ این کشور است و اهمیت معنوی زیادی برای هندی ها دارد. 

دروازه ی هند امروزه یادبودی است از ۸۲۰۰۰ سربازی که در جنگ جهانی اول کشته شدند. آن ها سعی کرده بودند تا از وطنشان در مقابل ارتش کشورهای فرانسه، فنلاند، شرق آفریقا، ایران، انگلیس، افغانستان و ... محافظت کنند.

دروازه ی هند به گونه ای ساخته شده که نماد پیروزی و افتخار این کشور باشد. ارتفاع این بنای تاریخی ۴۲ متر و عرض آن ۹.۱ متر است و در سال ۱۹۳۱ میلادی توسط یکی از معماران مشهور بریتانیایی به نام سر ادوین لوتینز ساخته شده است.

در ادامه با شکل و ویژگی ها ی ظاهری دروازه ی هند آشنا خواهیم شد.

ویژگی های ظاهری دروازه هند 

اگر به بلوار راجپات (Rajpath) در دهلی نو بروید با میدان بزرگی رو به رو می شوید که در میانه ی آن سازه ی دروازه هند ساخته شده است، این میدان شش ضلعی چیزی حدود ۳۰۶۰۰۰ متر مربع مساحت و ۶۲۵ متر قطر دارد و حتی از دوردست ها دیده می شود. این میدان وسیع محل مناسبی برای تفرج خانواده‌ها و گردشگران مختلف است.

در بنای فوق العاده ی دروازه هند از گرانیت، ماسه ی قرمز و مرمر استفاده شده است به همین خاطر به رنگ قرمز کمرنگ دیده می شود. طراح دروازه هند تلاش کرده که به دور از اعتقادات مذهبی یا احزاب مختلف، بنا را طراحی کند که مورد توجه و احترام همه ی قشرهای جامعه ی هند با هر دیدگاهی باشد، به همین دلیل از سبک معماری آزاد استفاده کرد. در ساخت دروازه ی هند از طاق پیروزی پاریس (Arc de Triomphe) الهام گرفته شده است، طاق پیروزی هم برای زنده نگه داشتن یاد سربازانی ساخته شده که در دوارن امپراطوری ناپلئون جان خود را از دست دادند. البته دروازه ی هند از طاق فرانسه بزرگ تر و دیدنی تر است.

در ساخت قسمت پایه ی دروازه با دقت فراوان از سنگ های قرمز رنگ استفاده کرده اند و به همین دلیل شما این قسمت از سازه را به رنگ قرمز می بینید. برای زیباتر شدن پایه از هنر ریخته‌گری استفاده نمودند. قسمت بالایی دروازه قوس مانند است که حس ابهت بیشتری را به بیننده القا کند، بر فراز این قوس کلمه ی (INDIA) یا هند حکاکی شده و زیر این نام کتیبه هایی وجود دارد که افتخارات هند و نام بزرگان نظامی را نشان می دهند.

امروزه به دلایل امنیتی از نام هایی که در این دروازه ذکر شده اند سخنی به میان نمی آید زیرا احتمال شورش و اختلاف نظر میان گروه های مختلف هندی وجود دارد به همین خاطر ما هم نام ها را بیان نمی کنیم اما بدانید که ۱۳،۲۱۸ نام در دروازه هند وجود دارند.

طاق پیروزی پاریس

دروازه هند دهلی نو 

 تاریخچه ی دروازه هند

انگلیسی ها بعد از جنگ جهانی اول شروع به ساخت یادبودهای جنگی در انگلستان کردند که این کار به مرور در سراسر جهان و بخصوص هندوستان  باب شد، ایده ی ساخت دروازه هند در دهلی هم در راستای ساخت همین گونه یادبودهاست که با هدف زنده نگهداشتن یاد و خاطره ی سربازان از دست رفته انجام شد.

از سال ۱۹۱۳ میلادی دروازه هند نمایانگر فداکاری همه ی سربازهایی است که حفاظت از وطن را بر همه ی داشته های خود ترجیح دادند.

این بنا هم به‌عنوان یادبود تمامی جنگ‌های هند شناخته می‌شود و نشان برجسته‌ای است برای یادآوری ۹۰ هزار سرباز هندی ارتش بریتانیا که در جنگ جان خود را از دست داده‌اند. این سربازان در مبارزه برای امپراتوری بریتانیا در هند، یا بیشتر در جنگ جهانی اول و همچنین در جنگ سوم انگلیس و افغانستان جان خود را از دست دادند. نام این سربازان بر دیوارهای این بنا حک شده‌است.

آشنایی با معماری دروازه هند

سر ادوین لوتینز، معمار زبردست و توانای دروازه هند است که سوابق کاری معتبری در کارنامه کاری خود داشت.او یکی از مهم ترین اعضای  IWGC / CWGCمی باشد. به این معنا که جزو معمارانی است که در زمینه ی ساخت یادواره و یادبودهای جنگی فعالیت های زیادی کرده است. بنای زیبا در کنار مجموعه زیبای کاخ ریاست جمهوری کشور هند در سال ۱۹۳۱ میلادی ساخته شده است.

سر ادوین لوتینز در سال ۱۹۱۹ میلادی ۶۶ سازه ی یادبود و مجسمه ی جنگی در اروپا و بخصوص لندن ساخت که از مهم ترین آن ها می توان به گور نمادین یا تُهی‌گور در شهر رم اشاره کرد.

کارهای سر ادوین لوتیز در اروپا به قدری مشهور است که آن را بزرگترین معمار قرن بیستم بریتانیا می دانند. جالب است بدانید که ادوین دهمین فرزند از ۱۳ فرزند چارلز هنری آگوستوس لوتینز است. پدرش فردی هنرمند بود که به استخدام ارتش درآمد. موفقیت های ادوین از سال ۱۸۸۵، همزمان با آغاز دوره تحصیلش در رشته معماری در هند آغاز شد و آن قدر ادامه یافت که وی را به یکی از بهترین معماران جهان تبدیل نمود.

بدون شک ادوین در ساخت دروازه هند از ظاهر طاق پیروزی الهام گرفته اما نه تنها این نکته را انکار نکرد بلکه به این موضوع افتخار هم می کرد و طاق پیروزی را یکی از زیباترین بناهای یادبود جنگی می دانست. این دروازه به سبک دروازه های اروپایی ساخته شده است و هیچ غرابتی با معماری هندی و شرقی ندارد. و بیشتر بیننده را بیاد دروازه های اروپایی می اندازد.

در ادامه به سبک معماری و ویژگی های ساخت این بنا می پردازیم.

معماری دروازه هند:

در دروازه هند تقارن نقش مهمی نداشته و حتی سعی شده که سازه به صورت نامتقارن ساخته شود. مهم ترین بخش دروازه هند گنبد آن است که به صورت کم عمق بنا شده و برای زیباسازی آن از سنگ های رنگی برای تزئین استفاده کرده اند. 

قسمت های مختلف دروازه هند

دروازه هند علاوه بر طاق قوسی بلندش، دیدنی ها و بخش های دیگری هم دارد که در ادامه به معرفی برخی قسمت های این سازه می پردازیم .

۱-  اطراف دروازه هند

اطراف دروازه هند همانند پارک بزرگی می باشد که با چمن کاری های هنرمندانه شهرنشینان را به سمت خود می خواند، هندی ها علاقمند هستند که هنگام غروب آفتاب یا شب به این پارک بیایند و از فضای اطراف دروازه هند لذت ببرند. شب هنگام چراغ هایی در اطراف دروازه هند روشن می شوند که چهره ی آن را دیدنی تر می کنند. اگر شما هم شب را برای دیدن دروازه هند انتخاب کنید هندی های زیادی را خواهید دید که روی نیمکت های پارک نشسته اند و از فضا لذت می برند، بخصوص در تابستان ها که هوا شب ها دلنشین تر می شود و پارک دروازه هند به یکی از محبوب ترین مکان ها برای گردش و تفریح اهالی تبدیل می شود.

۲- سایبان

در قسمت شرقی دروازه هند دقیقا با فاصله ی ۱۵۰ متری از دروازه بنای کوچکی وجود دارد که به آن سایبان می گویند. این بنا طاقی است گنبدی شکل با ۴ ستون، از جنس سنگ مرمر با پایه ای قرمز رنگ که ۷۳ فوت (معادل ۲۲.۲ متر) ارتفاع دارد. زیر این طاق مشعلی قرار دارد که همیشه روشن است و نوری جاودان تولید می کند.

هدف از ساخت این بنا زنده نگه داشتن یاد و خاطره سربازانی است که در طی جنگ هند و پاکستان جان خود را از دست دادند، این یادواره به عنوان یادواره ی قبور شهدای گمنام هند نیز مورد احترام است. گویا قرار بوده این سایبان محلی برای قرار گرفتن مجسمه ی یکی از بزرگان انگلیسی باشد اما در حد یک سایبان باقی ماند.

3- یادبود عمار جوان جوتی

یادواره ی دیگری نیز در نزدیکی دروازه هند وجود دارد که با نام عمار جوان جوتی شناخته می شود، این یادواره از جنس مرمر سیاه است و تفنگی را به تصویر می کشد که روی آن کلاه خود یک سرباز قرار گرفته است. یادبود عمار جوان جوتی در ۲۶ ژانویه ۱۹۷۲ میلای توسط ایندیرا گاندی، نخست وزیر و رهبر هندی افتتاح شد.

 در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۴۷ میلادی، سواره نظام هند توانست از کشور خود در مقابل مزدوران پاکستانی دفاع کند. این پیروزی برای اهالی دهلی و کشمیر بسیار حائز اهمیت بود به همین خاطر افراد زیادی هم این یادواره را نماد سواره نظام دلیر هند می دانند و همه ساله روز این پیروزی را جشن می گیرند و دور تا دور یادبود عمار جوان جوتی پر می شود از گل های رنگارنگ و زیبا.

 نکته ی جالبی درباره ی این یادبود وجود دارد و آن هم شعله های جاودان آن است؛ دور تا دور عمار جوان جوتی مشعل هایی وجود دارد که همیشه روشن هستند، دلیل وجود این آتش ها زنده نگه داشتن یاد سربازان بخصوص سربازان گمنام و یا مفقود الاثر است.

4- راز شعله ی جاودان عمار جوان جوتی 

هندی ها برای روشن نگه داشتن شعله های کوچک این یادبود تدابیر متعددی اندیشیده اند اما نهایتا تصمیم گرفتند از گاز مایع یا همان ال‌پی‌جی استفاده کنند. از کلاه لیزر (L۱A۱) به صورت خودکار به محفظه ای می تابید که در آن گاز وجود داشت و باعث شعله ور شدن آتش می شد اما این روش به مرور زمان پر دردسر و قدیمی شد. به همین دلیل از سال ۲۰۰۶ میلادی به بعد برای ایجاد شعله ای جاودان در این سازه از گاز سی ان جی (CNG) استفاده کردند. 

بازدید از این سازه حس آرامش خاصی را به مخاطبان القا می کند زیرا همیشه شهدای گمنام و مفقود الاثران کمتر مورد توجه قرار می گیرند و به مرور از ذهن ها پاک می شوند. در آخر خوب است بدانید که عمار جوان به معنای جنگجوی جاویدان می باشد.

۵-  کتیبه ها

در اغلب یادبودهای جنگ در سراسر جهان می بینیم که نام افرادی که سازه برای آن ها ساخته شده است به گونه ای ذکر می شوند، دروازه ی هند هم از این قائده مستثنی نیست. دو کتیبه ی بزرگ در قسمت بالایی دروازه و سمت اصلی بنا وجود دارد که روی یکی از آن ها نوشته شده تقدیم به پرنده های شجاع هند که در فرانسه، فلاندرهای مازوپاتامی، آفریقای غربی و شرق دور کشته شده اند و در کتیبه ی دیگر از بزرگان نظامی هند نام برده شده است.

اگر دقت کرده باشید قسمت بالایی دروازه به صورت پلکانی ساخته شده که این بخش های پله مانند همان مکان های نوشتن اسم سربازان است و سراسر پر از یاد دلاوران هندی است و در میان آن ها نام بانوان هم زیاد به چشم می خورد.

در هنگام شب دروازه ی هند با نورپردازی به رنگ پرچم هند روشن می شود که به کتیبه های موجود بر فراز آن جلوه ی زیبایی می بخشد.

6- مجسمه جرج پنجم

در ابتدا مجسمه ای از جرج فردریک ارنست آلبرت (جرج پنجم) نیز در کنار دروازه هند و نزدیک به سایبان این سازه وجود داشت. جرج پادشاه بریتانیا، ایرلند و قلمروهای بریتانیا و امپراتوری هند بود که بین سال های ۱۸۶۵ تا ۱۹۳۶ میلادی می زیست. 

که پس از استقلال هند، این مجسمه با یادبودی از سرباز گمنام ارتش هند از جنس مرمر سیاه و به‌صورت یک مشعل فروزان تعویض شد و دیگر مجسمه ای از او در این مکان وجود ندارد و به نام «شعله جاویدان سرباز» نام‌گذاری شده است.

اما امروزه مجسمه ای از او در این مکان وجود ندارد و حذف شده است. برخی منابع می گویند این مجسمه هیچ گاه بر جای خود نصب نشد و پیش از محکم شدن برداشته شد. حتی می گویند سایبان که ۴ ستون دارد در ابتدا تنها ۴ ستون خالی داشت و قرار بود مجسمه ی جرج در میان آن قرار گیرد که هرگز چنین نشد. اما تصاویری وجود دارد که نشان می دهند مجسمه ی جرج در میان این سایبان سقف دار نصب شده بود که صحت این تصاویر مشخص نیست.

تفریح در اطراف دروازه هند

محوطه ی اطراف دروازه هند برای گردش و تفریح کودکان نیز بسیار مناسب است و هر زمانی که به پارک بنای تاریخی بروید کودکان خردسال زیادی را خواهید دید که در حال بازی و شادی هستند. این محوطه هر شب بین ساعات ۱۹:۰۰ الی ۲۱:۳۰ نورپردازی می شود و همین زمان هم محبوب ترین وقت برای بازدید از دروازه هند است.

اگر تصمیم دارید که از دروازه هند  دیدن نمایید چند پیشنهاد برایتان داریم، می خواهیم در اینجا تفریحات و فعالیت های گردشگران و مراجعان به این سازه را با هم بررسی کنیم:

1- گردش در اطراف

در نزدیکی دروازه هند دیدنی های متعددی وجود دارد که برای سرگرمی و تفریح می توانید از آن ها نیز دیدن کنید مانند سالن سینما که همیشه فیلم های مشهور بالیوود را پخش می کند یا موزه های مختلفی که در این ناحیه وجود دارند. حتی مسجد jama هم در نزدیکی همین یادبود است که می توانید در آن به عبادت و راز و نیاز بپردازید.

2- پیک نیک

بدون شک یکی از بهترین مکان ها برای پیک نیک در دهلی نو همینجاست. اگر با خانواده یا دوستان به دهلی نو رفته اید حتما ساعات خوبی را در اطراف دروازه هند سپری خواهید کرد.

3- پیاده روی

پارک اطراف دروازه هند برای آغاز روز بسیار مناسب است و هندی های زیادی صبحشان را با دویدن در این پارک سپری می کنند. اگر اهل دویدن در صبح هستید اینجا را فراموش نکنید.

 ۴- خرید

به دلیل این که گردشگران زیادی برای دیدن دروازه هند اقدام می کنند، دستفروشان هم زیاد در این منطقه دیده می شوند که می توانید از آن ها صنایع دستی یا غذا بخرید.

5- قایق سواری

در نزدیکی دروازه هند و در پارک کنار آن حوضچه ای زیبا وجود دارد که فضای این پارک را دگرگون کرده است، در این حوضچه ی دیدنی امکان قایق سواری هم وجود دارد. اغلب هندی ها شب را برای قایقرانی در این حوضچه انتخاب می کنند زیرا نورپردازی شگرفی در این قسمت ایجاد می شود که سرگرم کننده و کمی رمانتیک است.

6- عکاسی

دورازه هند و مناطق اطرافش مقصد خوبی برای عکاسان است، حتی اگر دوربین عکاسی همراه ندارید عکاس در کنار دروازه حضور دارد که می توانید از او بخواهید تصاویر زیبایی از شما بگیرد.

   ** در آینده قرار است در محوطه ی اطراف این دروازه و داخل پارک این ناحیه موزه ای با عنوان موزه ی جنگ ساخته شود این موضوع در سال ۲۰۱۶ مطرح شد و هنوز به مرحله ی اجرا نرسیده است.

مسیر و هزینه 

خوشبختانه برای دیدن دروازه هند لازم نیست هیچ گونه هزینه ای پرداخت کنید و دیدن این سازه کاملا رایگان است. در همه ی ساعات شبانه روز یعنی به صورت ۲۴ ساعته هم می توانید به این دروازه مراجعه نمایید و از آن دیدن نمایید.

دروازه هند از همه ی نقاط دهلی به راحتی قابل دسترس است و به دلیل شهرت زیادش می توانید آن را به راحتی بیابید. انواع وسایل نقلیه عمومی مثل تاکسی و اتوبوس هم برای رسیدن به دروازه وجود دارد اما آسان ترین روش برای رسیدن به دروازه هند استفاده از مترو می باشد.

آدرس: هند، دهلی، دهلی نو، دروازه هند، راجپات مارگ.

.Address: Rajpath Marg, India Gate, New Delhi, Delhi ۱۱۰۰۰۱, India

بهترین زمان بازدید از دروازه هند 

بازدید از دروازه هند در همه ی روزهای سال و به صورت 24 ساعته امکان پذیر است.

 دیدن آن را در هنگام غروب خورشید از دست ندهید،  زیرا نورهای زرد رنگی که به دروازه تابیده می شود یادبود را شبیه به طلای درخشانی می نماید که هر چشمی را به خود خیره می کند.

به طور کلی جو حاکم بر دروازه هند و مناطق اطرافش شاد است و هر زمان از روز که به آن مراجعه کنید پشیمان نخواهید شد اما به دلیل این که دهلی اغلب مواقع گرم است اغلب شهرنشینان شب را برای مراجعه به اینجا انتخاب می کنند. البته اگر مجبور شدید ظهر هم از دروازه دیدن کنید اصلا جای نگرانی نیست زیرا دست فروشان بستنی های خوشمزه ای در اینجا می فروشند.

مراسم و رژه در اطراف دروازه هند

همانطور که حتما تا اینجا توجه شدید دروازه هند و مناطق اطرافش از نظر سیاسی و ملی برای هندی ها اهمیت زیادی دارد به همین خاطر اینجا یکی از بهترین مکان های دهلی برای برپایی انواع جشن های ملی و میهنی است. همه ساله در تاریخ ۲۶ ژانویه (مصادف با ۷ بهمن ماه) به مناسبت روز ملی هند، رژه ای در اطراف دروازه هند برپا می گردد. این رژه از مقابل خانه ی رئیس جمهور که فاصله ی چندانی با دروازه هند ندارد شروع شده و در مقابل همین دروازه ی با شکوه پایان می یابد.

اگر به آشنایی با آداب و رسوم و اعتقادات هندی ها علاقمند هستید پیشنهاد می کنیم تماشای رژه ی ۷ بهمن را از دست ندهید.

حقایقی جالب درباره ی دروازه هند دهلی نو

در این قسمت نکاتی جالب را باهم مرور کنیم:

     ** به دلیل این که برای ساخت دروازه هند از طاق پیروزی فرانسه الگوبرداری شده سبک معماری آن را با نام طاق پیروزی می شناسند. 

     ** دروازه هند بزرگترین یادبود جنگ در هند است.

     ** ساخت و تکمیل دروازه هند حدود ۱۰ سال طول کشید یعنی از ۱۰ فوریه ۱۹۲۱ تا ۱۲ فوریه ۱۹۳۱میلادی.

     ** در مراسم بزرگداشت پیروزی هند سواره نظام، تفنگچی، فرمانده هان اصلی و خانواده های سلطنتی حضور پیدا می کنند و در اطراف دروازه هند جشن می گیرند.

     ** امروزه پارک اطراف دروازه هند به یکی از محبوب ترین مکان ها در دهلی نو برای پیک نیک کردن تبدیل شده است و افراد زیادی برای تغییر آب و هوا به این مکان می روند و حتی اگر خوش شانس باشید می توانید دستفروشان و موزیسین های خیابانی را در اینجا ببینید.

     ** در روز بزرگداشت پیروزی هند، مردمان دهلی نو گرد دروازه هند جمع شده و با خوردن غذاهای خیابانی این پیروزی را جشن می گیرند که این مراسم همه ساله در ۱۰ فوریه (۲۲ بهمن) ساعت ۱۶:۳۰ برپا می شود.

سخن آخر

با این که هند با لقب سرزمین ۷۲ ملت شناخته می شود اما در بسیاری از مکان های دیدنی این کشور شاهدیم که ملل مختلف با صلح و آرامش در کنار هم زیسته اند، در دروازه هند هم نام سربازهایی غیر هندی دیده می شود اما مهم این بوده که همه برای نجات هند جنگیده اند و در این راه جان خود را از دست داده اند. هدف از ساخت دروازه ی هند زنده کردن یاد شجاعان و قهرمان پروری است. پیشنهاد می کنیم شما هم زمانی که از این سازه دیدن می کنید به همه ی عقاید احترام گذارید و یاد شهدا را گرامی دارید.

پیشنهاد می کنیم از دستفروشان غذاهای خیابانی تهیه کنید زیرا خوراکیهایشان بسیار منحصر به فرد است. البته رستوران های متعددی هم در اطراف دروازه هند وجود دارند اما ما دستفروشان را پیشنهاد می کنیم.

اگر شب را برای بازدید از دروازه هند انتخاب کرده اید ترجیحا با اتومبیل به این ناحیه نروید زیرا با ترافیک سنگین رو به رو خواهید شد.

امیدواریم که از خواندن این مطلب لذت برده باشید . پیشنهاد میکنیم مطالب پربازدید ما را در بخش مجله گردشگری دنبال کنید.