اگر خواستید به  هند سفر کنید باید بدانید که این کشور، سرزمین رنگارنگی است. این رنگارنگی علاوه بر آنکه در طبیعت و اقلیم این سرزمین خودش را نشان می دهد در آداب و رسوم، مذهب، فرهنگ و عقاید مردم آن نیز کاملا هویداست. در این مطلب خواهید دانست که هر یک از نشانه هایی که گاهی در ظاهر مردمان هندو می بینید چه معنایی دارد و گویای چه عقایدی در آنهاست. اگر راهی این کشور هستید بد نیست این اطلاعات را در مورد آنها داشته باشید.

با قدس گشت همراه باشید.

Namaskar

این کلمه یادآور رایج ترین و مشهورترین نوع سلام و علیک در هندوستان است که هنگام خوش ‌آمدگویی یا خداحافظی به کار می‌رود. در این شیوه سلام کردن، کف دو دست را به هم چسبانده و زیر صورت به سمت بالا نگه می‌دارند، کمی‌خم می‌شوند و سپس به شخصی مقابلشان قرار دارد به این روش سلام می‌کنند. هندوها معتقدند که چسباندن دو دست به یکدیگر نشانه همفکری و همرنگی با طرف مقابل بوده و از طرفی دست راست را نیز مظهر روح و طبیعت معنوی انسانی و دست چپ را بیانگر جهان مادی و جسم انسانی می‌دانند. آن‌ها در واقع با این حرکت می‌خواهند یکی بودن جسم و جان شان را به شخص مقابل القا کنند.

Shakna-Paula

دستبندی تهیه شده از مرجان قرمز و صدف که در مجلس عروسی به دست عروس خانم بسته می‌شود. مفهوم این دستبند در میان مردم هند این است که با این دستبند داماد عهد می بندد که عروس را خوشبخت کرده و او را همیشه دوست بدارد. هندی ‌ها به این دستبند، دستبند عشق می‌گویند.

Tilak

تیلاک یک نشان مذهبی‌ است که هندوها روی پیشانی شان قرار داده و معتقدند برای آن‌ها سعادت، خیر و برکت به ارمغان می‌آورد. این نشان معمولاً از خمیر قرمز رنگی تشکیل شده از زردچوبه، زاج سفید، ید و کافور تهیه شده و به صورت لکه‌ای کوچک میان ابروان قرار داده می‌شود. به عقیده مردم هند، این نقطه از پیشانی محل خرد نهفته، تمرکز و عقل انسانی است. در ضمن از نظر مسائل عبادی نیز کانون مهمی‌ به حساب می‌آید و آن را چشم سوم وجود خود می‌دانند. تمام مراسم مذهبی آن‌ها با گذاشتن تیلاک و چند دانه برنج با انگشت نشانه شست روی این نقطه انجام می‌شود. این رسم در بعضی مواقع برای خوش‌آمد گویی یا وداع با میهمانان نیز دیده می‌شود.

Mangalsura

گردنبندی است که زنان متاهل از آن استفاده کرده و معادل حلقه ازدواج در غرب و سایر کشورها می باشد. گردنبند فوق معمولاً از دو رشته کوتاه از مهره ‌های سیاه و آویزان از طلا تشکیل شده است و روز عروسی داماد آن را بر گردن عروس می آو تا دانه ‌های سیاه آن عروس خانم را در مقابل شیطان حفظ کند.

حلقه ‌های گل

درست کردن حلقه‌های گل در هند بسیار متداول است. برای نشان دادن ادب و احترام بیشتر، دسته‌گل‌هایی از یاس سفید با گل‌های جعفری یا همیشه بهار (نارنجی رنگ) تهیه شده و به شکل ریسمانی به هم بافته و ته آن را گره می‌زنند. این حلقه گل را در مراسم مختلف بر گردن کسی که می‌خواهند به او احترام بگذارند می‌اندازند. استفاده از حلقه گل در مراسم ازدواج بسیار مرسوم می باشد.

سنجاق روی بینی

سنجاق روی بینی یک نگین براق بوده که مظهر اخلاص و نشان ازدواج و تأهل زنان هندی می باشد. البته با گذشت سالها، این زینت را دختران نیز استفاده می کنند.

Arati

این سنت نشانه ای از عشق و تکریم است و در موقعیت‌های متفاوتی چون تولد کودکان، ستایش و درخواست برکت از خدا، شرکت در محافل شعری و سرود، خوش‌آمد گویی به مهمان و خوش‌آمد گویی به عروس و داماد جدید استفاده می‌شود. روش کار بسیار ساده است؛ پنج لامپ یا چراغ کوچک را پر از کره یا روغن کرده و در سینی فلزی کوچکی قرار می‌دهند. در کنار آن نیز صدف حلزونی با آب پر شده و اطرافش را با برگ و گل تزئین می نمایند. بخور کافور نیز به عنوان عطر سینی استفاده شده و در نهایت سینی به حالت چرخان در محافل گردانده می شود تا ارواح شیطانی و تأثیرات چشم‌های شیطانی از آن مجلس دور گردد.

پیشنهاد میکنیم مطالب زیر را از دست ندهید: